Ο Τυπάς με τα Ράστα στο Λόφο

Πηγαίνω πολλές φορές στο Hampstead Heath και απλά κάθομαι σε παγκάκια ή κάτω από δέντρα, καπνίζω και σκέφτομαι. Πρόσφατα, έχοντας γυρίσει από την Κορνουάλη, μετά από εκείνο το Σαββατοκύριακο του Κατακλυσμού που έζησε η Αγγλία, ανέβηκα στο λόφο και κοιτούσα το Λονδίνο. Ο ουρανός ήταν ένα σούρουπο αβεβαιότητας και σχιζοφρένειας. Από πάνω μου, καθαρός ουρανός και ένα αμυδρό αεράκι. Δύτικα και βόρεια, άσπρα, κλασσικά αγγλικά σύννεφα. Νότια και ανατολικά μαύρα, κατράμι σύννεφα, βροχή και χαλάζι. Η απόσταση πρέπει να ήταν μόνο μερικά χιλιόμετρα, μα είχαμε όλοι διαφορετικό κλίμα, διαφορετική εποχή. Σκέφτηκα πως είναι πολύ μικρό το μυαλό μου σε σύγκριση με τον ουρανό.
Καθώς κατέβαινα το λόφο, είδα ένα μαύρο τύπο που φορούσε απλά ρούχα και είχε στρώσει ένα ινδικό ριχτό δίπλα σε μια μικρή άσπρη κολώνα που όλοι ονομάζουν χαιδευτικά 'ταμπόν'. Τον κοίταξα γιατί είχε ένα μπαλόνι και από εκεί έπαιρνε ανάσα. 'Ενδιαφέρεσαι;' με ρώτησε. Του ζήτησα συγνώμη και μετά τον ρώτησα τί έκανε. 'Ασκήσεις αναπνοής πριν την προσευχή' μου απάντησε. 'Αυτή εδώ η κολώνα είναι η πέτρα της ελευθερίας της έκφρασης, γι'αυτό κάθομαι εδώ και προσεύχομαι στο θεό να μην πλημμυρίσει την Αγγλία. Αυτό θέλει να κάνει, θα δεις. Χρειάζομαι βοήθεια, θέλεις να συμβάλλεις; Είσαι χριστιανός;'
'Είμαι βαπτισμένος αλλά δεν πιστεύω, δυστυχώς' του απάντησα.
'Άρα ξέρεις τον θεό κι απλά δεν τον έχεις βρει. Δεν πειράζει. Θα προσευχηθώ να τον βρεις.'
'Ευχαριστώ πολύ' του είπα, κι ακούμπησα το χέρι μου στο στήθος, εκεί που είναι η καρδιά μου. 'Ελπίζω να σ'ακούσει' του ευχήθηκα φεύγοντας.
'Κι εγώ' είπε. 'Να είσαι καλά.'

Αλήθεια δεν πιστεύω. Αλλά την επόμενη μέρα, και για καμμιά-δυο μέρες μετά είχε ήλιο και λίγη ζεστασιά.

-Χ

Ο Καμμένος Τύπος στο Brighton

Μου έλεγαν πολλά για το Brighton πριν πάω και, όπως και όσο και να προσπαθήσω, δεν μπορώ να αναπαράξω κάποια από τα διαστημικά σκηνικά που έζησα εκεί. Μια σύντομη αναφορά όμως σε κάτι που ίσως μπορεί να χαρακτηριστεί και η επιτομή της κατάστασης στην πόλη του Sussex: Κάποιο βράδυ καθημερινής στην πόλη και γυρίζω με μια φίλη μου κοντά στο Royal Pavillion, το Ινδικό παλάτι που πετάγεται από το πουθενά παραθαλάσσια περίπου της πόλης. Κάπου εκεί ανεβαίνοντας προς το venue που το όνομά του μου διαφεύγει αυτή τη στιγμή, νά σου ξαφνικά και ένας τύπος ο οποίος μας σταματάει ευγενικά για να μας κάνει την ακόλουθη ερώτηση: "Excuse me, is this Brighton?". Τι να του πεις τώρα, ένα okay είπαμε και φύγαμε. Τρελή πόλη...

-E

Η Περιπτερού Στα Χανιά.

Τριήμερο απόδρασης με το αγόρι μου στα Χανιά. Περπατάμε στο παλιό λιμάνι και πηγαίνουμε προς ένα περίπτερο να πάρω κάτι. Αφού έχω ζητήσει ό,τι ήθελα και αφού έχω βγάλει λεφτά για να πληρώσω, η περιπτερού μας βλέπει και αρχίζει μια παράκρουση: "αυτός είναι άντρας" και "που έχουν πάει όλοι οι άντρες;" και "όλοι gay γίνανε" και ούτωκαθεξής, ορμώμενη από έναν -ποιός ξέρει τι είδους- αλλεπάλληλο συνειρμό! Αυτή είναι η συνοπτική ιστορία της περιπτερούς στα Χανιά.

-E

Ένας Γιαπωνέζος Τουρίστας Στο Παρίσι.

Καθόμουν βράδυ στα σκαλιά μιας basilica στο Παρίσι με τρεις συνοδοιπόρους όταν είδαμε έναν Γιαπωνέζο τουρίστα (τον N.) να έχει ανοίξει την τσάντα του και να ψάχνει χάρτες, να κοιταει τις διευθύνσεις των δρόμων και γενικά να έχει ένα πολύ χαμένο ύφος. "Look at the lost Japanese tourist", είπε ο Α., "let's help him". Τον ρωτήσαμε αν θέλει βοήθεια και σε πολύ κακά Αγγλικά, απάντησε καταφατικά. "Where are you from?" τον ρώτησε η Ε. και πήρε την απάντηση "Kyoto". Κοιτούσαμε πέντε άτομα ένα χάρτη στο κεχριμπάρινο φως της basilica, όταν ο Α. έβγαλε με μια ψιλή φωνή επιτυχίας μια ιαχή πολέμου "I know, I know, that way, then right, then left then right again!". Έσκασε ένα χαμόγελο ο Ν. σαν να είχε χάσει πέντε χρόνια από τη ζωή του και μετά πήρε είκοσι πίσω. "Let's take a picture" είπε ο Β., ο οποίος δεν είχε σταματήσει να βγάζει φωτογραφίες από την αρχή της βόλτας. Πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη φράση του βγήκαν αυτόματα τρεις φωτογραφικές μηχανές και άρχισαν να αστράφτουν τα φλας. Λίγες βδομάδες αργότερα έσκασαν δύο-τρια emails από τον Α. και τον Ν., ο οποίος μου έστειλε δύο από τις πιο περίεργες φωτογραφίες που έχω δει μέχρι τώρα. Η μια ήταν από ένα installation που είχε κάνει στη Γερμανία και η άλλη ήταν η φάτσα του μόνο, με το ίδιο πορτοκαλί φως του installation. Η μόνη φράση που μπορούσα να σκεφτώ είναι "ένας Γιαπωνέζος τουρίστας στο Παρίσι".

-E