Το μικρο Ολλανδεζάκι

Είμαστε όλοι μαζι στο προάυλιο του "σχολειου" με τα 4χρονα και τρώμε κολατσιό (τοστακι για την ακρίβεια). Και αποφασίζω να πιάσω κουβέντα μ' εναν μπόμπιρα που ήταν δίπλα μου εκείνη την ώρα, γιατί βαριόμουνα και είναι πάντα ενδιαφέρον να συζητάς με τα παιδιά. Και όντως, ήταν... Κάτι ξεκίνησα να του λέω, δε θυμάμαι τι, και μου λέει ότι δε μπορεί να μου μιλήσει άλλο γιατι το στόμα του ήταν γεμάτο και δε μπορεί να τα κανει και τα δύο-και να μιλαει και να τρώει!!! Μπράβο ο μικρός! Το βούλωσα κι εγώ λοιπον και έφαγα το τοστάκι μου...

(αλλα ακομα δε μπορώ να το χωνέψω)

-Σ.